XII GMINNY KONKURS O JANIE PAWLE II
organizowany przez Szkołę Podstawową nr 1 im. Jana Pawła II w Męcinie
pod patronatem Wójta Gminy Limanowa,
Wydziału Kultury, Promocji, Turystyki i Sportu
INFORMACJE OGÓLNE
I. Uczestnicy:
Konkurs adresowany jest do uczniów szkół podstawowych z terenu Gminy Limanowa.
II. Cele:
– uczczenie pamięci Ojca Świętego Jana Pawła II,
– utrwalenie wspomnień związanych z osobą Karola Wojtyły,
– zapoznanie z biografią, twórczością i nauczaniem Papieża Polaka,
– rozwijanie wrażliwości twórczej wśród dzieci i młodzieży,
– promowanie młodych talentów.
III. Kategorie:
Konkurs odbędzie się w dwóch kategoriach tematycznych:
– konkurs plastyczny,
adresowany do uczniów w dwóch kategorii wiekowych – IV–VI oraz VII-VIII,
– konkurs wiedzy o Janie Pawle II,
adresowany do uczniów w jednej kategorii wiekowej – IV-VIII.
Eliminacje szkolne w poszczególnych kategoriach konkursu szkoły przeprowadzają we własnym zakresie.
REGULAMIN GMINNEGO KONKURSU PLASTYCZNEGO
„SZUKAŁEM WAS, IDZIEMY ZA TOBĄ”
1. Konkurs odbędzie się w dwóch kategoriach wiekowych: uczniowie klas IV-VI oraz VII-VIII.
2. Temat konkursu: „Plastyczna interpretacja dzieła św. Jana Pawła II – Tryptyk rzymski – Medytacje. Zdumienie”
3. Forma prac:
format A4,
technika dowolna płaska.
4. Szkoła może przesłać po 1 pracy z każdej kategorii wiekowej.
5. Praca powinna być opisana w następujący sposób:
a) imię i nazwisko autora, klasa
b) adres i tel. szkoły
c) imię i nazwisko opiekuna
6. Prace należy przesłać do dnia 10 maja 2024r. na adres Szkoły Podstawowej nr 1 w Męcinie.
7. Oceny prac dokonuje komisja powołana przez dyrektora Szkoły Podstawowej nr 1 w Męcinie.
8. Finał gminny konkursu odbędzie się 23 maja 2024r. w Szkole Podstawowej nr 1 w Męcinie.
Tekst do interpretacji
Zdumienie
Zatoka lasu zstępuje
w rytmie górskich potoków
ten rytm objawia mi Ciebie,
Przedwieczne Słowo.
Jakże przedziwne jest Twoje milczenie
we wszystkim, czym zewsząd przemawia
stworzony świat…
co razem z zatoką lasu
zstępuje w dół każdym zboczem…
to wszystko, co z sobą unosi
srebrzysta kaskada potoku,
który spada z góry rytmicznie
niesiony swym własnym prądem…
— niesiony dokąd?
Co mi mówisz górski strumieniu?
w którym miejscu ze mną się spotykasz?
ze mną, który także przemijam —
podobnie jak ty…
Czy podobnie jak ty?
(Pozwól mi się tutaj zatrzymać —
pozwól mi się zatrzymać na progu,
oto jedno z tych najprostszych zdumień.)
Potok się nie zdumiewa, gdy spada w dół
i lasy milcząco zstępują w rytmie potoku
— lecz zdumiewa się człowiek!
Próg, który świat w nim przekracza,
jest progiem zdumienia.
(Kiedyś temu właśnie zdumieniu nadano imię «Adam».)
Był samotny z tym swoim zdumieniem
pośród istot, które się nie zdumiewały
— wystarczyło im istnieć i przemijać.
Człowiek przemijał wraz z nimi
na fali zdumień.
Zdumiewając się, wciąż się wyłaniał
z tej fali, która go unosiła,
jakby mówiąc wszystkiemu wokoło:
«zatrzymaj się! — masz we mnie przystań»
«we mnie jest miejsce spotkania
z Przedwiecznym Słowem» —
«zatrzymaj się, to przemijanie ma sens»
«ma sens… ma sens… ma sens!»
Dodatkowe informacje na stronie
https://www.spkanina.edu.pl/wp-admin/post-new.php